Oglądałeś X-Men: Pierwsza Klasa? Widocznie nie... Jennifer gra nastoletnią Mistique (nie chce mi sie sprawdzać ile miała wtedy lat). Jest taka scena gdy Mistique (grana przez Lawrence pakuje się do łóżka Ericowi (Magneto). On mówi: "Może za kilka lat...", po czym Mistique przybiera swoją dorosłą postać (graną przez Rebbeccę). Czyli Jennifer gra nastoletnią Mystique, Rebbecca dorosłą. Jasne?:P

Oglądałem, oglądałem i to jest najpiękniejsza scena w tym filmie. Gdy na chwilkę wraca "stara" dobra Mystique.
Zmiana warty, odmłodzenie kadry okazało się kiepskim pomysłem. Wszystkie te dzieciaki są po prostu bez wyrazu w stosunku do nie tak znwou starych i nie potrzebujących odmłodzenia oryginałów.

"Pierwszą klasę" uważam za film zupełnie niepotrzebny i co ważne kłopotliwy, bo jak tu wrócić do X-Men z Hugh Jackmanem, Halle Berry, Rebeccą Romijn-Stamos, skoro dopero zaczęła się pierwsza klasa...
I tylko Rebecci żal.
Jennifer jest zachwycająca w "Do szpiku kości". Tam jest silna, ma charyzmę. Co za paradoks, że nie ma tych cech właśnie w roli Mystique, która tego wymaga. Jest łagodną romantyczką. Jest to jakiś tam pomysł na rolę, ale zupełnie nietrafiony biorąc pod uwagę jakie emploi tej postaci zbudowała właśnie Rebecca.
Zdaje mi się, że nikt nie zapamięta Mystique w wykonaniu Jennifer, ta już zawsze będzie miała ciało i fizjonomię Rebecci.
Z samą "pierwszą klasą" będzie tak samo.
A może jestem w błędzie?
Ale czas pokaże.

Też wolałam Rebeccę, ale w sumie Jennifer mi jakoś specjalnie nie przeszkadzała w ludzkiej wersji, natomiast w wersji Mistique chyba była zbyt pyzata na buzi a Rebecca jakaś taka... ładniej wyrzeźbiona w błękitnej formie, jej Mistique jest moim zdaniem o wiele bardziej pociągająca.

W ogóle film mi się podobał, pomijając motywy z fruwającą wróżką i ogólnie tą całą dzieciarnią (komiksu nie czytałam, więc nie mam porównania). Magneto był świetny, zmiażdżył Charlesa.

Co do buzi rzeczywiście się zgodzę. Niebieska twarz Rebecci wygląda ładniej, ale ciało Jennifer wygląda moim zdanie równie dobrze co i jej. :)

Zdaje się, że właśnie o to w tym chodziło. Raven jako nastolatka miała być niepewna siebie, zakompleksiona przez swoją inność, łagodna ze względu na wychowywanie się z Xavierem. Dopiero pod wpływem Erica zmienia się w pewną, akceptującą samą siebie kobietę.